pamiętam zapach pieczonego jabłka i drożdżowego wypieku w kuchni.
pamiętam zimowe światło, które wpadało przez kuchenne okna.
w domu rodziców.
dziś patrzę przez okno i znów widzę jak światło już jesienne rozświetla jeszcze zielone liście na pobliskim drzewie.
leżę jednak, nie mogąc się ruszyć.
męczą mnie bóle. już drugi dzień. powoli zaczynam myśleć, że poród mógłby się już zacząć. a tu nic.
znów zerkam umęczonym wzrokiem w okno.
nabrałam ochoty na herbatę i kilka jeszcze ciepłych rożków z jabłkami. teraz mogę się nakarmić tylko wspomnieniami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Sama Twoja obecność tu jest dla mnie cenna. A komentarz - tym cenniejszy. Dziękuję.